چه انتظار عجیبی!


  تو بین منتظران هم، عزیز من، چه غریبی!



  عجیب تر که چه آسان، نبودنت شده عادت، چه بی خیال نشستیم



  نه کوششی نه وفایی



  فقط نشسته و گفتیم:خدا کند که بیایی ...